هیچ...

جسممان از خاک و روحمان از خداست...

صاحب چه چیز هستیم جز هیچ که اینسان خدایی میکنیم؟؟؟

#بعد از مدتها...برگشتم...

خام بدم پخته شدم...برگشتم...

و به نام عشق...به نام زندگی...به نام پروردگار طلوع و غروبهای دوباره و دوباره...

درودها...چشم هارا بر هم زدیم و گذشت...هنوز هم هستیم شکر...هنوز هم زنده ایم شکر...هنوز هم نفسهایمان بالا می آید شکر...

و من برگشتم بعد از یک وقفه ی طولانی ...با فراز و نشیبهای بسیار...

خام بدم پخته شدم...

"دریا.....م.ن"

• قلب ساحتی مقدس است
  به قلب و میعادگاه انسانها احترام بگذاریم و برای ورود به این معبد آداب آن را رعایت کنیم تا با ورود به این ساحت مقدس خداوند را ملاقات کنیم...

• دریا...م-ن

پایان ندارد کلامم

• پایان ندارد کلامم از برای ناگفته های نانوشتنی ام برای تو...

• چه کرده ای که وجودت ختم نمیشود در من...؟؟؟

• دریا...م-ن

میلادت مبارک

• 

• کلمه با عشق معنا می شود....

  عشق با کلمه بیان می شود...

  دیده با عشق مصفا میشود...

  عشق با دیده شکوفا میشود...

  دست با عشق حرارت میابد...

  عشق با دست محکم میشود...

  زبان با عشق میچرخد...

  عشق با زبان تکرار میشود...

  جان به عشق آرام میشود...

  عشق با جان منتقل میشود...

  من با تو به عشق می رسم...

  تو با من عشق را به آغوش میکشی...

  روز میلادت مبارک همنفس لحظه های من...

  دریا...م_ن

  هرچه آرزوی خوبه مال تو...

  یازده تیر هزارو سیصد و نودو پنج

• 
  

سکوت را دریاب

ژرفای سکوت ناب را دریاب در لحظات باشکوه تنهایی...یکی شو با آنچه نامش را گیتی نهاده اند...جام شراب ناب عشق را بنوش...فارغ شو از هرچه هست یا که نیست...بی وزن شو در فراسوی زمان و مکان...سفر کن به لامکان و زمان...لبخند به لب بگشا و پر کن جام وجودت را ز نور پر فیض هستی...آنقدر لبریز شو که از خاطرت برود هر چه غیر از آن لحظه ی حضور و شکوه...سکوت را سرمشق کن...و بنوش از آنچه برایت مهیا شده است...از قید خاک رها شو...تا که رهایی را نیاموزی لبت به شکر شیرین نخواهد شد... بی وزنی پیشه کن تا جانت ز سنگینی جاذبه ی اغیار رهایی یابد...کاری نکن فقط به حضور با شکوهت به ژرفا بنگر و لفظ شاهد و شهود را از آنچه تا کنون در کتابها خوانده بودی پاک کن...معنای آن در هیچ کتابی به سلیسی و خوشرنگی آگاهی و حضورت در آن وادی ناب نیست...معنا تویی و بیننده تو...جام شراب از تو و شراب ناب از تو...قدرت آن جام او...شهد شراب هم او...

حرف دل

دریا....م.ن

احترام

• احترام در مرتبه ی بالاتری از عشق قرار دارد...
  هدیه ای بالاتر از احترام ندارید که به همدیگر پیش کش دهید...
  یادمان باشد آنکس که در خانه است ارزشش فراتر از آنست که به او بگوییم(تو) و به رهگذر خیابان بگوییم (شما)...
  یادمان باشد که احترام از خلوتگه ماست که سرچشمه میگیرد...احترام رنگ نیست که برای پوشش دادن آلودگی ها نقاشی شود...احترام از خود خود سرچشمه میگیرد و به دنیا رنگ میدهد نه از دنیا سرمشق گیرد تا مارا رنگ کند...
  شاید محبت رخ دیگری از همان احترام باشد...همانطور که خداوند بندگانش را تکریم میکند و همانطور که بندگان خدا را کریم میپندارند و جز به حرمت بر حریم حق نمی نگرند...
  دو دست داده به ما اینسان 
  بسان یک بده بستان
  تا  تکریم کنیم آسان
   ببینیم اکرام را در آن
   در نهایت شویم ما انسان
  م.ن
  کاش بدانیم که ما مسئول نفس دادن به نسلهای فرداییم...و کاش بدانیم که پرورش آنها منوط به پرورش اکنون ماست...و آنکس که نفسش را ما مسئول بوده ایم گر خبط کند هم شاید اگر اما نمیدانم شاید باز هم ما باشیم خاطیه خبط آن...
  عشق میان انسانها و صمیمیتشان کم نمیشود اگر احترام مقدمتر از مهر باشد...
  بی تردید...
  دریا.....م-ن

Unlike